Wiesław Guzak w czasie przeglądu uli w miejscowości Florencja

Pszczoły w naszej rodzinie są od 1870 roku, a osobiście zajmuje się nimi od 2008 roku. Pomaga mi przy nich moja żona Izabela, a towarzyszy przy pracach pasiecznych wspaniały owczarek niemiecki Baron.

Wszystko rozpoczęło się od opieki nad sześcioma ulami warszawskimi – zwykłymi przekazanymi od mojego teścia Wiesława Guzaka, który od najmłodszych lat zajmował się pszczelarstwem. W trzech znajdowały się rodzinki, a trzy były poważnie zniszczone. Wyremontowaliśmy je i pod nadzorem teścia gospodarowaliśmy przez kilka lat. W roku 2015 postanowiliśmy powiększyć pasiekę i bardziej profesjonalnie podejść do pszczelarstwa. Zimą wykonaliśmy cztery ule wielkopolskie, a w maju obsadziliśmy odkładami.

Rok 2016 to powiększanie pasieki ulami wielkopolskimi i zdobywanie wiedzy na temat gospodarki pasiecznej – wstąpienie do Koła Pszczelarzy w Radomiu oraz nauka w Technikum Pszczelarskim w Pszczelej Woli. W 2017 roku nasza pasieka składała się z 18 pni, i tak poszła do zimowli. W roku 2018 dokupiliśmy 7 i w 2019 7 uli wielkopolskich, co powiększyło naszą pasiekę do 32 rodzin.

Razem z Prezesem Koła na pokazie w przedszkolu

Wiesław Guzak w czasie przeglądu uli w miejscowości Florencja

Wracając do tradycji pszczelarskich w mojej rodzinie – sięgają one daleko wstecz i były przekazywane z pokolenia na pokolenie. Wiadomo, że brat dziadka mojego teścia Wiesława – Józef Guzak ur. w 1870 r. trzymał pszczoły w sadzie we wsi Florencja k/Iłży. Pasieka licząca 11 rodzin składała się z kilu barci i kilku uli słomianych. Jeszcze w czasie II Wojny Światowej Józef Guzak pasiekę przekazał Władysławowi Guzakowi urodzonemu w 1912 roku. Pasieka w tym czasie liczyła 14 rodzin zasiedlonych w ulach warszawskich zwykłych słomianych i drewnianych.

Pionki w tle ule przeniesione z Florencji

W 1959 roku po śmierci Władysława pasiekę przejął teść Wiesław. Wiesław początkowo przeniósł pasiekę do Pionek (ok. 1967 roku.,) a następnie w 1980 roku do Resztówki k/Wierzbicy. W Resztówce pasieka była do 2008 roku – skąd powędrowała do obecnego miejsca – czyli Maliszewa w gminie Kowala.